Voor de corona-periode deed het drietal regelmatig mee met trailevenementen. Deze werden vrijwel allemaal afgelast in corona-tijd. Reden voor jullie om zelf een project te starten? 

Als er geen corona was geweest hadden we 'm ook wel gelopen. Aanvankelijk wilden we 'm in januari lopen, maar dat was toch wat lastig toen. Nu was het wel een hele mooie tijd: de bloemen, de gele brem, veel kleuren groen. Bovendien waren de terrassen open, ideaal voor vlaai, een lunch en avondeten.

En waarom specifiek het Krijtlandpad? 

Vanwege de heuvels, zo prachtig, buitenlandgevoel en de afwisseling in landschap; bossen, coulissen, velden, rivier de Maas volgen. Het Heuvelland is echt een van de mooiste plekken van Nederland.

Hebben jullie al eerder drie dagen achter elkaar gerend? 

Nee. Wel renden Inge en Sylvia beiden twee keer een marathon en daarnaast hebben we alledrie veel trails tot zo'n 30 km gerend.

Hoeveel woog jullie trailrugzakje? 

Vier kilo. Daar zit alles in wat we nodig hebben. Een extra hardloopbroek, waterpack met energiepoeder en water, klein toilettasje, regenjas, lekkere energierepen, warme (lichte) kleding voor de avond, telefoon en een e-reader.

Hoe hebben jullie getraind voor deze tocht? 

We hadden alledrie ons eigen trainingsschema. Sylvia gebruikt het 14 km schema van 'Sportrusten' waarmee ze eind maart nog een marathon heeft gelopen en daarna de conditie op peil heeft gehouden. Inge heeft vanaf 6 weken voor de run vrijwel iedere dag een stukje gerend, met extra training in de duinen en over het strand. Mariette een hardloopschema (naar 30 km toe trainen) dat ze van internet had gedowndload.

Kunnen jullie iets vertellen over het vinden van de weg al rennend… 

We wisten niet zeker of de route in beide richtingen gemarkeerd was en omdat we 'm omgekeerd liepen, is het fijn om dan ook de gpx-route te hebben. Die heb ik, Sylvia, op mijn fietscomputer, super licht apparaatje, ELEMNT van WAHOO gezet, die behalve de gpx-route heel veel andere informatie genereert. Hoogte, stijgen, dalen, helling, temperatuur, snelheid etc.. Als reserve had Inge de route ook op haar telefoon. Maar het grootste deel volgenden we gewoon de geel-rode markering, dit is heerlijk want dan hoef je niet na te denken en kan iedereen voorop lopen. Dat de route gemarkeerd was, was ook een belangrijke reden om voor het Krijtlandpad te kiezen.

De dames overnachtten in b & b’s. 

We zijn gestart in Berg en Terblijt en dag 1 (28 km) naar Wijndomein Holset in Holset (bij Lemiers) gerend. We wilden om verschillende redenen op deze fantastische plek overnachten en die donderdag was er accommodatie voor ons beschikbaar in de Leemschuur. Dag 2 (32 km) van Holset naar Noorbeek en dag 3 (25 km) van Noorbeek naar Maastricht. Dat was een mooi eindpunt, het stukje Maastricht-Berg en ~Terblijt, zo'n 5 km, hebben we dus 'gesmokkeld'.

Wat is er leuk aan/minder leuk aan om op deze manier trailend op pad te gaan? 

Het leuke is dat het een doorgaande tocht is en dat je met minimale bepakking zo een paar dagen achter elkaar kunt rennen en veel van de omgeving ziet in een paar dagen. Het gevoel van vrijheid is uniek. Hoe heerlijk om 's avonds op een lekkere plek aan te komen, te douchen, lekker te eten etc, dat is echt er helemaal uit zijn en vakantiegevoel!

Hoe hard rennen jullie tijdens die 30 km? 

Het varieert maar gemiddeld 8 minuten per km, inclusief wandelen en mini-pauzes. De snelheid tijdens het rennen varieert extreem, bergaf gaat lekker hard, bergop soms slechts 5 kilometer per uur :-)

Als je rent door het landschap, zie je dan nog wel waar je loopt en zie je dan nog wel wat van de omgeving? 

Zeker wel! Je ziet heel veel, ook omdat je wel wat kilometers aflegt. En het Krijtlandpad is zo mooi qua natuur, dat je het mooie landschap niet kunt missen, je bent er onderdeel van. Onderweg namen we ook de tijd om om ons heen te kijken en foto's te nemen. Flinke stijgingen wandelen we, vals plat, vlak en dalen rennen we.

Hebben jullie blaren of andere ongemakken gehad? 

Nauwelijks ongemakken en geen blaren. Wel voelden we onze schouderspieren aan het eind van de dag en Sylvia had 1 schaafwond op haar sleutelbeenbot door het rugzakje. 

Kregen jullie veel reacties onderweg? 

We zijn tamelijk bescheiden geweest maar de reactie is ‘veelal zooooo, knap hoor! Verder heel veel kleine spontane ontmoetingen tijdens pauze en ’s avonds in de B & B’s. Wij vonden het heel goed te doen, zowel qua afstand, als om met rugzakje te rennen en 3 dagen achterelkaar. Per slot van rekening doen ambitieuze wandelaars ook 30 km op een dag....

Smaakt dit naar meer? 

Zeker wel, over vier weken wacht ons een nieuwe uitdaging. Dan rennen Inge en Sylvia 50 km in 1 dag over de Veluwe van Apeldoorn naar Arnhem, Inge is dit jaar 50 geworden dus dit leek haar een mooie symbolische uitdaging :-).