Even helemaal weg
Ter gelegenheid van de nieuwe site een gastblog van Wanda Catsman:
Mijn boekenkast staat vol met wandelgidsen met de mooiste wandelroutes verspreid over heel Nederland. De oudste gids die er tussen staat, is die van het Pieterpad; de 2e druk uit 1993. Waar vriendjes en vriendinnetjes in de zomer met de vouwwagen naar Zuid Frankrijk vertrokken, overtuigden wij mijn vader om het Pieterpad te gaan lopen. Mijn broertjes waren net 13 en ik 15 jaar. Daar, op het Pieterpad, is bij mij het zaadje geplant voor vele wandelavonturen die volgden.
Met de gids in de hand (het was iedere dag weer vechten wie de route mocht lezen) liepen we in vier vakanties van Pieterburen naar de Sint Pietersberg. Onderweg genoten we van het avontuur dat we samen beleefden, de mensen die we tegenkwamen en het landschap dat langzaam aan ons voorbij trok.
Natuurlijk vonden we het af en toe pittig als we weer een dag in de regen liepen en onze rugzakken als lood aanvoelden of de zon de hele dag brandde op je hoofd, maar dat is niet anders dan nu.
Routewijzigingen kon je nog niet online opzoeken. Een smartphone was er in die tijd nog niet, laat staan een GPS. We moesten het doen met een Nokia 3310 (die we tijdens de vakantie maar 1x moesten opladen). En GPS-apparaten waren er misschien wel, maar die hadden wij zeker niet. Zo verdwaalden wij geregeld, liepen we meer kilometers dan in de planning zaten en werden we soms verrast door onverwachte omleidingen.
Dit alles maakte de tocht wel echt een avontuur! Even weg van alles, onbereikbaar voor iedereen. Behalve voor moeder, want iedere avond werd er even gebeld met het thuisfront om haar op de hoogte te houden van de belevenissen.
Wandelnet bestond in die tijd al wel, maar ik vraag me af of er toen al een website was.
Tijden veranderen en hoewel mijn liefde voor wandelgidsen groot is, maak ik tegenwoordig graag gebruik van de digitale mogelijkheden. Een wandeltocht bereid ik goed voor; de GPS-track wordt ingeladen in mijn telefoon, de route wordt nauwkeurig geanalyseerd en routewijzigingen krabbel ik op in de wandelgids zodat ik niet fout kan lopen. Zo ga ik met een goede voorbereiding van mijn wandeltocht met vertrouwen op pad.
Betekent dit dat ik continu met mijn telefoon in de hand loop? Zeker niet! Wanneer ik ga wandelen ben ik even helemaal weg, hoewel ik mijn volgers graag via Instagram laat meegenieten van al het moois dat ik tegenkom. Dit kan nu realtime met zoveel foto’s als ik wil, in plaats van een camerarolletje met 24 opnames waar je minimaal een week op moest wachten voor ze ontwikkeld waren 😉.
Tijden veranderen, maar wandelen blijft hopelijk altijd onderdeel van mijn leven.
