Van Sinterklaas kreeg ik de wandelgids van het Zuiderzeepad. Een uitdagende wandeling van 490 km rond de voormalige Zuiderzee. 

Die uitdaging is te mooi om zo maar te laten liggen, dus ik neem hem aan! Een paar dagen later is het mooi weer en zijn we meteen begonnen met wandelen. Niet in Enkhuizen, het officiële startpunt van het Zuiderzeepad, maar dichter bij huis: We zullen beginnen met dagetappes en als de reistijden te lang worden gaan we meerdaagse wandelingen lopen. We starten met de route van Harderwijk naar Nunspeet.

We zitten en eten wat op het Hulshorsterzand (km 203). Bij het ontstaan van de Zuiderzee liep het water vast op de stuwwallen van de Veluwe. Wat zou er gebeurd zijn als die stuwwallen er niet gelegen hadden? Dan zou het Nederlandse landschap er na de middeleeuwen heel anders hebben uitgezien. Nu grenst de zeeklei direct aan het zand van de stuwwallen. De ideale plek voor de mens om zich te vestigen. Plaatsen als Ermelo, Nunspeet en ´t Harde liggen op die grens van klei en zand.

 Al vele jaren lang  heeft de wind steeds zand vanaf het Hulshorsterzand het bos in geblazen. Daar heeft de wind geen vat meer op het zand en blijft het liggen. Met name aan de oostkant van de zandvlakte is zo een hoge stuifwal ontstaan. De stuifwal op de achtergrond is aan de boskant zo steil dat de terreinbeheerder er een soort afrit gemaakt heeft. Nooit eerder gezien. We stappen door naar Nunspeet.