Mijn trip begint met een autorit van een klein uurtje, ik rij vooral langs industriegebieden en grotendeels snelweg. Raar idee, dat hier ergens tussen alle drukte, uitlaatgassen en auto’s een natuurgebied ligt. Maar zodra ik aankom bij het startpunt van de route lacht het groen mij toe. Ik parkeer de auto bij een kerkje vlak bij het startpunt en check nog even snel de route. Het weer is nog steeds mild en droog, perfect voor een winterwandeling. Omdat ik nieuwsgierig ben naar de geschiedenis van het kasteel duik ik voor de wandeling nog snel het archief in. Tijdens mijn wandeling van 2,5 km kom ik vast nog meer te weten over de rijke geschiedenis van Rhoon, een plek waar ik tot dusver weinig vanaf wist.

Familie Van Duyvelant

In het jaar 1433 laat familie Van Duyvelant het kasteel van Rhoon bouwen of eigenlijk kun je het meer een wederopbouw noemen, in 1421 wordt het toenmalige kasteel namelijk verwoest tijdens de Sint-Elizabethsvloed. Het kasteel blijft lang in bezit van de familie Van Duyvelant, maar na een faillissement neemt de heer Hans Willem Bentinck het over. Hij gebruikt het kasteel als jachtslot en als tweede verblijf. Rentmeester Christoffel Tromer ontwerpt de baroktuinen die later als inspiratie dienen voor de tuin van Paleis Het Loo.

Met deze geschiedenis in mijn achterhoofd wandel ik de moestuin en het kasteelbos in.

De wilg

De Engelse baroktuin is inmiddels gereed voor de winter, de bomen wat kalig maar aan kleur ontbreekt het niet. Vanaf het kasteel wandel ik naar de Grienden. Een kenmerk van de Grienden is de wilg, samen vormen zij een kronkelig pad met wilgen die bijna symmetrisch naast elkaar staan. In de holtes van de boomstammen barst het van het leven, vogels, glibberige naaktslakken en allerlei insecten. Vanaf de Griend kom ik bij de plas ‘het Waaltje’ die is ontstaan na de Sint-Elisabethsvloed en nu hét domein van de ijsvogel is. Dat is trouwens ook de naam van de route die ik aan het lopen ben. Ik vervolg mijn wandeling in alle rust, de gevarieerde natuur zorgt ervoor dat ik mij geen moment verveel. Wat een mooi stukje IJsselmonde.

Ik sluit mijn wandeling af in stijl met een heerlijk diner, bij (waar anders) het vorstelijke restaurant van het kasteel. Ik kies voor de zeetong met truffel en Noordzee krab, héél even heb ik het gevoel dat ik terug in de tijd ben. Tot ik mijn telefoon hoor afgaan en mijn autosleutel pak om weer op huis uit te gaan... Een goed begin van 2020.

Auteur: Miriam Prins, gebiedspromotor van het Eiland IJsselmonde.

Wil jij zelf ook de IJsvogelroute lopen? Kijk op: https://www.zuidhollandslandschap.nl