^{Foto: plankenpad Naardermeer, © Lea van Someren}

Naardermeer

Ik ben het bordje Natuurmonument Naardermeer nog niet gepasseerd, of ik zie een kleine blauwe flits voorbijkomen. Ik volg het ijsvogeltje en hoop dat het in het water duikt zodat ik kan blijven staan en wachten tot het weer boven water komt. Maar dat geluk heb ik niet, dus loop ik verder het natuurgebied in. Het laagveen moet vaak gemaaid worden, lees ik, anders groeit het gebied dicht met bomen. Om dezelfde reden wordt het gebied nat gehouden. Ik constateer dat deze maand alleen het wandelpad keurig is gemaaid. Natuurmonumenten geeft gehoor aan de actie 'Maai Mei Niet', een oproep om de natuur wat langer haar gang te laten gaan. Natuurmonumenten maait op plaatsen waar dat nodig is pas na 15 juni. De bloemetjes en de bijtjes varen er wel bij. Een leuk plankenpad kronkelt door het natte bos. Op open stukken moet ik mijn zonneklep vasthouden want anders waait ie weg en in de meertjes en watertjes staan flinke witte kopjes op de golven.


^{Tekening Lea van Someren}

Forse runderen met hier en daar een jonkie lopen te grazen of liggen te herkauwen. De moeders volgen mij met hun kop zodat ik het niet zal wagen in de buurt te komen. Wat zou het trouwens gaaf zijn geweest als ik de jonge zeearenden rond het Naardermeer zou hebben kunnen spotten. 

Waterliniepad

Eens vormde de keten van forten een verdedigingslinie. Nu zijn het monumenten die onze geschiedenis vertellen. In het Rampjaar 1672 is er een brede strook land onder water gezet om de Franse soldaten op veilige afstand te houden. Het Waterliniepad volgt de voormalige verdedigingslinie. Het fort bij het verlaten van Bussum doet dienst als huisvesting voor de scouting. Verlaten we het Naardermeer, dan lopen we langs fort Uitermeer, waarvan slechts een mooie ruïne resteert. Een keten van schuilbunkers lijkt onze route te volgen als ‘puisten’ in het landschap. Maar het is natuurlijk andersom.

Gebied van de plassen

Het laatste deel van deze etappe gaat dwars door het gebied van de plassen. De Spiegelplas, de Blijkpolderplas en de Ankeveensche Plas. Een smalle strook moerassig land waar door Natuurmonumenten recreatiemogelijkheden zijn gecreëerd voor wandelaars, fietsers, zwemmers en andere waterliefhebbers. Op een paar kleine doorkijkjes na zie je door het hoge riet weinig van het water. Maar horen doe je des te meer. Zelden heb ik zoveel verschillende vogelgeluiden bij elkaar gehoord. Geen kakofonie, maar een concert dat ik beluister op een bankje met uitzicht op de Ankeveensche Plas.

^{Foto: Spiegelplas, © Lea van Someren}

In Nederhorst den Berg heb ik mazzel. Ik moet er wel een sprintje voor trekken om de bus te halen.

Wat een juweel van een wandeling. Ook zin in deze wandeling?

Bekijk wandeling