In de schijnwerpers

'We zijn een hecht team en ik ben trots op ons pad.' Met deze woorden opende padcoördinator Ivan Crost op 26 september de 'Dag van het Brabants Vennenpad' waar een groot aantal markeerders aanwezig was. De dag wordt gebruikt om elkaar te ontmoeten, het Brabants Vennenpad in de schijnwerpers te zetten en te presenteren aan het publiek.

Te gast

De padwerkgroep was dit jaar te gast bij Natuurbegraafplaats De Utrecht en dat is niet voor niets, want de route van het streekpad loopt over deze natuurbegraafplaats. In het voorjaar van 2015 is hier een begin gemaakt met het omvormen van de 25 hectare productiebos tot een hoogwaardig natuurbos. Naaldbomen maakten plaats voor inheemse loofbomen. Met de filosofie dat sterven een natuurlijk gebeuren is, kunnen overledenen hier begraven worden of kan de as op strooivelden worden uitgestrooid. Joyce Sengers, directeur en beheerder van de natuurbegraafplaats, was de gastvrouw op deze dag.

Vennenpad-kraan

Geheel onverwachts werd een cadeau onthuld. Joyce: 'Wij wilden de samenwerking graag bekrachtigen en iets terugdoen voor het Brabants Vennenpad." Speciaal voor de onthulling was wethouder Ted van de Loo van de gemeente Hilvarenbeek aanwezig. Ted: "Ik ben vereerd dat ik het cadeau mag onthullen in een gemeente die (wandel)routes hoog in het vaandel heeft staan." Na de onthulling konden de aanwezigen zien dat het een waterkraan is waar wandelaars gebruik van kunnen maken: de Vennenpad-kraan.

Afsluitende wandeling

Aansluitend leidde Joyce de groep aanwezigen rond over de natuurbegraafplaats waar bomen zijn gerooid en geprobeerd wordt door middel van de begrazing door schapen heide weer terug te brengen. Aangeplante lindebomen markeren de plek waar jong-gestorvenen hun laatste rustplek krijgen en jeneverbessen zijn aangeplant om hun mysterieuze verschijning. Het past allemaal in het plaatje van de natuur(begraafplaats).

Een kraan voor iedereen

Op het einde van de wandeling leidden de geel-rode markeringen de wandelaars terug over de route van het Brabants Vennenpad. De wandeling eindigde symbolisch bij de net onthulde Vennenpad-kraan. Ivan: "De kraan is niet alleen voor wandelaars van ons streekpad, maar voor iedere wandelaar die hier langskomt." Op de stenen, waarover het water wegstroomt, staat de pakkende spreuk 'Eens was ik stilstaand water, begrensd door mijn omgeving. Nu ben ik een rivier en loop ik mijn eigen pad'.