_{Foto: Stefan Mutsdas © Angeliek de Jonge}

Wie gaat er nu 500 kilometer wandelen in zeven dagen? ‘Ik zei de gek’ lacht Stefan. Als podcastmaker legt hij onder het pseudoniem Stefan Mutsdas levensverhalen vast van kerels met een groene baret en veteranen van andere defensieonderdelen. Wellicht dat deze avonturiers hem op dit idee gebracht hebben? ‘Dat had inderdaad gekund’ zegt Vreugdenburg. Hij legt uit dat hij echter gewoon van grote uitdagingen houdt en al meerdere keren aanzienlijke afstanden te voet heeft afgelegd voor meerdere goede doelen.

In 2019 liep hij bijvoorbeeld samen met zijn zoon Moos in acht dagen van Maastricht naar Den Helder om geld in te zamelen voor Stichting 2109, een stichting die het taboe rond dementie wil doorbreken. Stefan benadrukt dat hij fit is en voor zijn werk al veel in beweging is. Hij heeft goed schoeisel, kan goed presteren met weinig slaap en wandelt dagelijks sowieso al 15 kilometer per dag met zijn hond Toeter. Kortom, hij is vastberaden om deze uitdaging succesvol te voltooien. Als voorbereiding loopt hij o.a. de Kennedymars Someren.

De uitdaging: 7x70 kilometer

‘Misschien heb ik de lat wel heel hoog gelegd’, geeft Stefan toe. Dat kunnen wij niet ontkennen; 70 kilometer per dag wandelen is een buitengewone prestatie, vooral wanneer je dit zeven dagen achter elkaar doet. Om de afstand op tijd af te leggen, streeft hij ernaar om met een snelheid van 5 kilometer per uur te lopen. Stefan zal dus 14 uur per dag wandelen en van 04.00 tot 18.00 uur onderweg zijn. Hij laat zich elke dag van 10.00 tot 18.00 vergezellen door defensie-veteranen. Ze wandelen dan tussen de 5 en 10 kilometer mee en al lopend maken we podcast. Binnen elk interview staat de invloed van het veteranenschap op een mensenleven centraal. Hiermee wil Stefan niet alleen zijn steentje aan de bestrijding van de bewegingsarmoede bijdragen. Door de gesprekken met de meewandelende veteranen hoop hij ook zijn bijdrage te kunnen leveren aan het vergroten van de erkenning en waardering voor de meer dan 100.000 veteranen in Nederland.

_{Foto: Stefan Mutsdas op pad © Angeliek de Jonge}

Veel meer dan zijn opnameapparatuur, wat te eten en drinken neemt Stefan niet mee. Hij zorgt ervoor dat iemand met wat spullen vooruit fietst en probeert zijn overnachtingsplekken gesponsord te krijgen. Stefan geeft aan heel blij te zijn met de Wandelnet-vrijwilligers en de rondgaande route. ‘Een commando moet zich altijd overal op de wereld kunnen oriënteren. Ondanks dat ik mezelf een ‘groene baret’ mag noemen, ben ik slecht in kaartlezen. Nu kan ik de wit-rode markeringen van het Zuiderzeepad volgen en oriënteren op het IJsselmeer.’

_{Foto: Kaart Zuiderzeepad © Marijn Bosma - Wandelnet}

Goed doel: natuur en veteranen verbinden

Stefan wil met dit wandelavontuur zoveel mogelijk geld inzamelen voor een nieuw op te richten Veteranenopvang in het Noord-Brabantse Asten. De initiatiefnemers zijn twee oud-leden van het Korps Commandotroepen. Als dienstplichtig commando en maker van de Mutsdas Podcast heeft hij beiden voor zijn microfoon gehad. De titel ‘Mutsdas’ verwijst naar het hoofddeksel dat tijdens de commando-opleiding door de cursisten gedragen wordt; een wollen sjaal die tot muts gevormd kan worden. Stefan laat zich regelmatig raken door de verhalen die hij hoort, maar de verhalen van het oud-defensie echtpaar Van der Klis, heeft een bijzondere indruk op hem achtergelaten.

Het verhaal van Martijn en zijn vrouw Loes

Martijn van der Klis en zijn vrouw Loes van den Boomen zijn die twee oud-leden van de speciale-eenheid van de Koninklijke Landmacht: het Korps Commandotroepen. Ze hebben elkaar ontmoet op de kazerne in Roosendaal. Martijn heeft drie keer langere tijd gediend in Afghanistan. Hij kijkt met dankbaarheid terug op zijn tijd als commando, waarin hij avontuur, kameraadschap en doorzettingsvermogen heeft ervaren. Ondanks dat hij aan zijn periode bij defensie blijvende hersenschade heeft overgehouden, koestert hij goede herinneringen aan zijn tijd bij defensie en blijft hij een positieve instelling houden. Na zijn militaire carrière vond Martijn samen met Loes en hun drie kinderen rust en hoop op de heide tussen de schapen. Loes, Militair Verpleegkundige, heeft ook twee keer in Afghanistan gediend. Ze werkte eerst in een groot traumahospitaal en later ging ze als commandant afvoergroep mee op pad.

_{Martijn en Loes © Angeliek de Jonge}

Na hun militaire carrière vonden Martijn en Loes samen met hun drie kinderen rust en hoop en een nieuwe missie: het realiseren van een voedselbos vanwege hun zorgen over het klimaat. Aanvullend daarop gaan ze een fysieke basis creëren waar veteranen samenkomen, werken in het voedselbos en kunnen verblijven in de Veteranenopvang ‘Noeste Arbeid RTB’.

Met zijn wandeling hoopt Stefan zoveel mogelijk geld bij elkaar te lopen om de missie van Loes en Martijn werkelijkheid te laten worden. Wil je Stefans actie steunen?

DoneerMeer over zijn plannen